امام صادق (ع)  فرمود : (( سوره ی فجر را در نمازهای واجب و مستحب بخوانید ، زیرا این سوره ، سوره ی حسین (ع) است و به این سوره اشتیاق بورزید ، خداشما را رحمت فرماید . ))

شخصی پرسید : (( چگونه این سوره ، مخصوص حسین (ع) است ؟ ))

فرمود : آیا این آیه را ( که آیه ی 27 به بعد این سوره است ) نخوانده ای که خداوند می فرماید :

 یا ایٌتها النٌفس المطمئنٌه _ ارجعی الی ربٌک راضیٌة مرضیٌة _ فادخلی فی عبادی وادخلی جنٌتی .

    هان ای جان آرامش گرفته ،بسوی پروردگارت بازگرد ، در حالی که تو خشنود از خدای خویش هستی و خدایت از تو خشنود است و به صف بندگان خاصٌم در بهشت بپیوند .

امام حسین (ع) (( صاحب نفس آرام و خشنود به خدا بود و خدا از او خشنود بود و یارانش از آل محمٌد (ص) نیز در قیامت چنین هستند . ))

به این ترتیب می بینیم سوره ی (( فجر )) درباره ی امام حسین (ع) و یاران پاکش تأویل شده است .

منبع : کتاب امام حسین (ع) آفتاب تابان ولایت تالیف محمٌد محمٌدی اشتهاردی