رب صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم

شایان گفتن است که چند قرن از فاجعه ی هولناک و دلخراش کربلا میگذرد و تبهکاران و سیه دلانی که فاجعه آفرین بودند ، نابود شده و به عذاب الیم برزخی گرفتار شده اند ؛ بنابراین ، انتقام گیری از دیگرانی که در عرصه ی پیکار کربلا حضور نداشته اند ، چه معنا و مفهومی دارد ؟

در پاسخ ، به این آیه ی کریمه باید اشاره کرد که : ( یا ایهاالذین آمنوا لا تتخذوا الیهود والنصاری اولیاء بعض و من یتولهم منکم فانه منهم ان الله لا یهدی القوم الظالمین ) . (( ای اهل ایمان ! ولایت یهودیان و مسیحیان رانپذیرید و خودتان را در تحت ولای آنها قرار ندهید ، برخی از آنها اولیای برخی دیگر هستند و کسی که چنین کند ، به یقین از آنها محسوب میشود . بی شک خدای سبحان قوم ستمگر را هدایت نمی کند )) .

در برخی از روایات آمده است که رضایت به عملی ، در حکم انجام ،آن عمل است .

1_ شخصی از امام رضا (ع) پرسید : از امام صادق (ع) رسیده است که هنگام خروج قائم آل محمد (ع) از نسل قاتلان سیدالشهدا (ع) انتقام خواهد گرفت ؛ در حالی که قرآن کریم می فرماید : ( ولا تزر وازرة وزر اخری )

پس چگونه این عمل توجیه می شود ؟ حضرت در پاسخ فرمودند : (( تمامی سخنان خداوند راست است ، اما از آنجا که فرزندان کشندگان امام حسین (ع) نسبت به کار نیاکان خویش راضی بوده و بدان افتخار میکنند ، امام مهدی (ع)‏ آنها را می کشد . زیرا کسی که به کار دیگری راضی باشد ، مانند آن دیگری است که بدان کار اقدام کرده است . اگر کسی در مشرق زمین کشته شود و فرد دیگری در مغرب زمین آن خبر را بشنود و بدان راضی باشد ، او نیز شریک جرم قاتل است . آری ! سبب انتقام گیری از فرزندان قاتلان سید الشهدا (ع) این است که آنها کار پدرانشان را تاییدمی کنند ... )) .

2_ پس از جنگ جمل یکی از یاران امام علی (ع) عرضه داشت : ای کاش برادرم نیز در رکاب شما حاضر بود و پیروزی شما را در سایه نصرت الهی می دید . حضرت فرمودند : (( آیا او با ما هم فکر و هم عقیده است ؟ )) عرض کرد : آری ، فرمود : (( نه تنها او با ماست ، بلکه مردمانی که هنوز به دنیا نیامده و در صلب پدران و مادرانشان هستند و فکرشان همگون فکر ماست ، فیض حضور در کنار ما را دارند )) .

3_ همچنین آن حضرت می فرمایند : (( هر کسی که کار دیگران را بپسندد و بدان راضی باشد ، مانند آنهاست . از این رو ، هر آنکه در میان گروه باطل گرا وارد می شود ، دو گناه دارد : عمل به باطل و رضایت بدان )) .

4_ جابربن عبدالله انصاری که در اربعین سالار شهیدان (ع) به زیارت حضرتش شتافت ، خطاب به عطیه ی کوفی که از سخن جابر در شگفت مانده بود ،‏فرمود : از دوست عزیزم پیامبر اسلام (ص) شنیدم که می فرمود : هر آنکه مردمی را دوست بدارد ، روز قیامت با آنها محشور می شود و هر کسی که کار مردمی را دوست بدارد ، در آن شریک است ... )) .

بنابر این ، گرچه مدت زیادی از حادثه ی جانسوز کربلا می گذرد و بر پا کنندگان آن به قهر الهی گرفتار شده اند ، ولی تفکر آنها هنوز زنده است و کسانی که طرفدار تفکر آنها هستند و بر خلاف مسیر اهل بیت عصمت و طهارت (ع) حرکت می کنند ، کم نیستند . کسانی که در صورت دسترسی به قدرت ، رفتار و کردار ظالمانه در پیش میگیرند و از هیچ گونه ستمی بر دوستداران خاندان علوی دریغ نمی کنند .

همان گونه که امام صادق (ع) درباره ی آیه ی کریمه ی ( قل فلم تقتلون انبیاءالله من قبل ان کنتم مؤمنین ) (( به آنها بگو : اگر به خدا ایمان دارید ، پس چرا پیامبران الهی را می کشید ؟ )) می فرماید : (( با اینکه یهودیان معاصر یامبر جزو قاتلان پیشین نبودند ، ولی به جهت پیروی و متابعت از آنها و رضایت به فعلشان ، خداوند آنها را نیز مشمول خطاب (تقتلون الانبیاء) قرار داده و آنها را قاتل می داند )) .

و نیز امام صادق (ع) در تفسیر آیه ی شریفه ی ( و من قتل مظلوما فقد جعلنا لولیه سلطانا فلا یسرف فی القتل انه کان منصورا ) فرمودند : (( مراد از «سلطان منصور» مهدی آل محمد (ع) است که برای گرفتن انتقام خون سالار شهیدان قیام می کند و فرزندان و نسل قاتلان آن حضرت را به کیفر اعمال ننگین پدرانشان می کشد . زیرا آنها به افعال نیاکان خودشان راضی بوده  وآن را تایید می کنند )) .

کیفر اخروی قاتلان سیدالشهدا(ع)

آنچه گذشت درباره ی کیفر دنیوی قاتلان سیدالشهدا (ع) بود اما عذاب اخروی آنها بسیار شدیدتر و دردناک تر است . در این زمینه به این حدیث نبوی توجه فرمایید: (( قاتل امام حسین (ع) در تابوتی از آتش به سر می برد و به اندازه عذاب نیمی از جهنمیان عذاب خواهد شد . در جهنم ، دستها و پاهایش را با زنجیرهای آتشین می بندند و در قعر آن می افکنند . او دارای بوی بسیار متعفنی است که جهنمیان از آن معذب شده و به خدا پناه میبرند . آری ! او جاودانه در آتش میسوزد و در عذاب سخت و دردناک به حیات خویش ادامه می دهد . هر گاه تمامی بدنش سوخت ، دوباره پوست و گوشت جدیدی پیدا می کند و سوخت و سوز او همیشگی است . وای بر او ، وای بر او )) .